วัชชีสูตรที่ ๑ - การตรัสรู้และไม่ตรัสรู้อริยสัจ ๔

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ โกฏิคามในแคว้นวัชชี ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายมาแล้วตรัสว่า

“ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะไม่ได้ตรัสรู้ ไม่ได้แทงตลอดอริยสัจ ๔ เราด้วย เธอทั้งหลายด้วย จึงแล่นไป ท่องเที่ยวไป ยังสังสารวัฏนี้ ตลอดกาลนานอย่างนี้

อริยสัจ ๔ เป็นไฉน คือ

เพราะไม่ได้ตรัสรู้ ไม่ได้แทงตลอด
…ทุกขอริยสัจ ๑
…ทุกขสมุทยอริยสัจ ๑
…ทุกขนิโรธอริยสัจ ๑
…ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ ๑

เราด้วย เธอทั้งหลายด้วย
จึงแล่นไป ท่องเที่ยวไปยังสังสารวัฏนี้
…ตลอดกาลนานอย่างนี้

ดูกรภิกษุทั้งหลาย

ทุกขอริยสัจ เราด้วย เธอทั้งหลายด้วย ตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว

ทุกขสมุทยอริยสัจ เราด้วย เธอทั้งหลายด้วย ตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว

ทุกขนิโรธอริยสัจ เราด้วย เธอทั้งหลายด้วย ตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว

ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ เราด้วย เธอทั้งหลายด้วย ตรัสรู้แล้ว แทงตลอดแล้ว

ตัณหาในภพขาดสูญแล้ว ตัณหาที่จะนำไปสู่ภพสิ้นแล้ว บัดนี้ ภพใหม่ไม่มี

พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณ์ภาษิตนี้จบลงแล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า

เพราะไม่เห็นอริยสัจ ๔ ตามเป็นจริง เราและเธอทั้งหลายได้ท่องเที่ยวไปในชาตินั้น ๆ ตลอดกาลนาน

อริยสัจ ๔ เหล่านี้...
เราและเธอทั้งหลายเห็นแล้ว
ตัณหาที่จะนำไปสู่ภพถอนขึ้นได้แล้ว
มูลแห่งทุกข์ตัดขาดแล้ว
บัดนี้ ภพใหม่ไม่มี

อ้างอิง : วัชชีสูตรที่ ๑ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อที่ ๑๖๙๘-๑๖๙๙ หน้า ๔๒๘

ภาพประกอบ
www.pixabay.com