พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า
“ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนท่อนไม้ที่บุคคลขว้างขึ้นไปบนอากาศแล้ว
…บางคราวเอาโคนตกลงมาก็มี
…บางคราวเอาตอนกลางตกลงมาก็มี
…บางคราวเอาปลายตกลงมาก็มี ฉันใด
สัตว์ทั้งหลายผู้มีนิวรณ์คือ อวิชชา มีตัณหาเป็นเครื่องประกอบ ได้แล่นไปอยู่ ท่องเที่ยวไปอยู่
…บางคราวจากโลกนี้ไปสู่ปรโลกก็มี
…บางคราวจากปรโลกมาสู่โลกนี้ก็มี ฉันนั้นเหมือนกัน
ข้อนั้นเพราะเหตุไร
…เพราะไม่เห็นอริยสัจ ๔
อริยสัจ ๔ เป็นไฉน คือ
ทุกขอริยสัจ
ทุกขสมุทยอริยสัจ
ทุกขนิโรธอริยสัจ
ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียร เพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า
นี้ทุกข์
นี้ทุกขสมุทัย
นี้ทุกขนิโรธ
นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา”
อ้างอิง : ทัณฑสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๙ ข้อที่ ๑๗๑๖ หน้า ๔๓๕
ภาพประกอบ
www.pixabay.com