45-68 ที่ประทับพุทธสารีริกธาตุ



สถูปพระอังคาร กษัตริย์โมริยะ กรุงปิปผลิวัน

พระสรีระของพระพุทธเจ้า ผู้มีพระจักษุ ๘ ทะนานนั้น เจ็ดทะนานบูชากันอยู่ในชมพูทวีป ส่วนพระสรีระอีกทะนานหนึ่งของพระพุทธเจ้า ผู้เป็นบุรุษที่ประเสริฐอันสูงสุด พวกนาคราชบูชากันอยู่ในรามคาม

พระเขี้ยวองค์หนึ่งเทวดาชาวไตรทิพย์บูชาแล้ว

ส่วนอีกองค์หนึ่ง บูชากันอยู่ในคันธารบุรี

อีกองค์หนึ่งบูชากันอยู่ในแคว้นของพระเจ้ากาลิงคะ

อีกองค์หนึ่ง พระยานาคบูชากันอยู่

ด้วยพระเดชแห่งพระสรีระพระพุทธเจ้านั้นแหละ แผ่นดินนี้ชื่อว่าทรงไว้ซึ่งแก้วประดับแล้วด้วยนักพรตผู้ประเสริฐที่สุด

พระสรีระของพระพุทธเจ้าผู้มีจักษุนี้ ชื่อว่าอันเขาผู้สักการะ สักการะดีแล้ว

พระพุทธเจ้าพระองค์ใด อันจอมเทพจอมนาคและจอมนระบูชาแล้ว อันจอมมนุษย์ผู้ประเสริฐสุดบูชาแล้วเหมือนกัน

ขอท่านทั้งหลายจงประนมมือถวายบังคมพระสรีระนั้น ๆ ของพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น พระพุทธเจ้าทั้งหลายหาได้ยากโดยร้อยแห่งกัป

พระทนต์ ๔๐ องค์ บริบูรณ์ พระเกศาและพระโลมาทั้งหมด พวกเทวดานำไปองค์ละองค์ ๆ โดยนำต่อ ๆ กันไปในจักรวาล ดังนี้แล

 

อ้างอิง : มหาปรินิพพานสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๐ ข้อที่ ๑๖๒ หน้า ๑๓๓-๑๓๔