ภูมิทัศน์ในอินเดียชนบท
ครั้งนั้น ท่านพระสัมภูตสาณวาสีได้กล่าวกะท่านพระยสกากัณฑกบุตรว่า
"ท่านพระเรวตะรูปนี้ เป็นพหูสูต ชำนาญในคัมภีร์ ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา เป็นผู้ฉลาด เฉียบแหลม เป็นนักปราชญ์ มีความละอาย มีความรังเกียจ ใคร่ต่อสิกขา ถ้าพวกเราจักถามปัญหากะท่านพระเรวตะ ท่านพระเรวตะสามารถจะยังราตรีแม้ทั้งสิ้นให้ล่วงไปด้วยปัญหาข้อเดียวเท่านั้น
ก็บัดนี้ ท่านพระเรวตะจักเชิญพระอันเตวาสิกให้สวดสรภัญญะ เมื่อภิกษุรูปนั้นสวดสรภัญญะจบ ท่านนั้นพึงเข้าไปหาท่านพระเรวตะ แล้วถามวัตถุ ๑๐ ประการนี้"
ท่านพระยสกากัณฑกบุตรรับคำของท่านพระสัมภูตสาณวาสีแล้ว ท่านพระเรวตะได้เชิญพระอันเตวาสิกให้สวดสรภัญญะแล้ว เมื่อภิกษุนั้นสวดสรภัญญะจบ ท่านพระยสกากัณฑกบุตรได้เข้าไปหาท่านพระเรวตะ อภิวาทนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แล้วถามว่า
"สิงคิโลณกัปปะ ควรหรือขอรับ"
พระเรวตะย้อนถามว่า
"สิงคิโลณกัปปะนั้นคืออะไรขอรับ"
"การเก็บเกลือไว้ในเขนงโดยตั้งใจว่าจักปรุงในอาหารที่จืดฉัน ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "ทวังคุลกัปปะ ควรหรือไม่ขอรับ" "ทวังคุลกัปปะนั้นคืออะไร" "การฉันโภชนะในวิกาลเมื่อตะวันบ่ายล่วงแล้วสององคุลี ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "คามันตรกัปปะ ควรหรือไม่ขอรับ" "คามันตรกัปปะนั้นคืออะไรขอรับ" "ภิกษุฉันเสร็จ ห้ามภัตร แล้วคิดว่า จักเข้าละแวกบ้านในบัดนี้ ฉันโภชนะเป็นอนติริตตะ ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควร ขอรับ" "อาวาสกัปปะ ควรหรือไม่ขอรับ" "อาวาสกัปปะนั้นคืออะไรขอรับ" "อาวาสหลายแห่ง มีสีมาเดียวกัน ทำอุโบสถต่างกัน ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "อนุมติกัปปะ ควรหรือไม่ขอรับ" "อนุมติกัปปะนั้นคืออะไรขอรับ" "สงฆ์เป็นวรรคทำกรรม ด้วยตั้งใจว่าจักให้ภิกษุที่มาแล้วอนุมัติ ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควร ขอรับ" "อาจิณณกัปปะ ควรหรือไม่ขอรับ" "อาจิณณกัปปะนั้นคืออะไรขอรับ" "การประพฤติวัตรด้วยเข้าใจว่า นี้พระอุปัชฌาย์ของเราเคยประพฤติมานี้พระอาจารย์ของเราเคยประพฤติมา ควรหรือไม่ขอรับ" "อาจิณณกัปปะบางอย่างควร บางอย่างไม่ควรขอรับ" "อมถิตกัปปะ ควรหรือไม่ขอรับ" "อมถิตกัปปะนั้นคืออะไรขอรับ" "นมสดละความเป็นนมสดแล้ว ยังไม่ถึงความเป็นนมส้ม ภิกษุฉันเสร็จ ห้ามภัตรแล้ว จะดื่มนมนั้นอันเป็นอนติริตตะ ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "ดื่มชโลคิ ควรหรือไม่ขอรับ" "ชโลคินั้นคืออะไรขอรับ" "การดื่มสุราอย่างอ่อนที่ยังไม่ถึงความเป็นน้ำเมาควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "ผ้าปูนั่งไม่มีชาย ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "ทองและเงิน ควรหรือไม่ขอรับ" "ไม่ควรขอรับ" "ท่านเจ้าข้า พวกพระวัชชีบุตรชาวเมืองเวสาลีนี้แสดงวัตถุ ๑๐ ประการเหล่านี้ ในเมืองเวสาลี ท่านเจ้าข้า ถ้าเช่นนั้น พวกเราจงช่วยกันยกอธิกรณ์นี้ขึ้น ในภายหน้าสภาพที่มิใช่ธรรมจักรุ่งเรือง ธรรมจักเสื่อมถอย สภาพที่มิใช่วินัยจักรุ่งเรือง วินัยจักเสื่อมถอย ในภายหน้าพวกอธรรมวาทีจักมีกำลัง พวกธรรมวาทีจักเสื่อมกำลัง พวกอวินัยวาทีจักมีกำลัง พวกวินัยวาทีจักเสื่อมกำลัง" ท่านพระเรวตะรับคำท่านพระยสกากัณฑกบุตรแล้ว
อ้างอิง : พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๗ ข้อที่ ๖๔๒ หน้า ๒๖๖-๒๖๘