ภายในบริเวณป่ามหาวัน
ครั้นถึงเวลาใกล้รุ่งแห่งราตรี ท่านพระสัพพกามีลุกขึ้น กล่าวกะท่านพระเรวตะว่า
"ท่านผู้เจริญ บัดนี้ท่านอยู่ด้วยวิหารธรรมอะไรโดยมาก"
"ท่านเจ้าข้า บัดนี้ผมอยู่ด้วยเมตตาวิหารธรรมโดยมาก"
"ได้ยินว่า บัดนี้ท่านอยู่ด้วยวิหารธรรมตื้น ๆ โดยมาก วิหารธรรมตื้น ๆ นี้ คือ เมตตา"
"ท่านเจ้าข้า แม้เมื่อก่อนครั้งผมเป็นคฤหัสถ์ ได้อบรมเมตตามา เพราะฉะนั้น ถึงบัดนี้ผมก็อยู่ด้วยเมตตาวิหารธรรมโดยมาก และผมได้บรรลุพระอรหัตมานานแล้ว
ท่านเจ้าข้า ก็บัดนี้พระเถระอยู่ด้วยวิหารธรรมอะไรโดยมาก"
"ท่านผู้เจริญ บัดนี้ฉันอยู่ด้วยสุญญตาวิหารธรรมโดยมาก"
"ท่านเจ้าข้า ได้ยินว่าบัดนี้พระเถระอยู่ด้วยวิหารธรรมของพระมหาบุรุษโดยมาก วิหารธรรมของพระมหาบุรุษนี้ คือ สุญญตสมาบัติ"
"ท่านผู้เจริญ แม้เมื่อก่อนครั้งฉันเป็นคฤหัสถ์ ได้อบรมสุญญตสมาบัติมาแล้ว เพราะฉะนั้น บัดนี้ ฉันจึงอยู่ด้วยวิหารธรรม คือ สุญญตสมาบัติ และฉันได้บรรลุพระอรหัตมานานแล้ว"
อ้างอิง : พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๗ ข้อที่ ๖๔๗ หน้า ๒๗๑